വെള്ളയമ്പലത്തെവിടെയോ ആണ് കൃഷ്ണമ്മയുടെ വീട്.
അവര്‍ക്കതോര്‍മ്മയുണ്ട്.
മറ്റൊന്നും അവര്‍ക്കോര്‍മ്മയില്ല.
മരവിച്ച ഓര്‍മ്മകളുടെ ശവപ്പറമ്പ്.
അതിനു മുന്നില്‍ പകച്ചു നില്‍ക്കയാണവര്‍.
വിശപ്പില്ലാതെ; വേദനകളില്ലാതെ.
തിരിച്ചറിയപ്പെടാത്തവര്‍ക്കൊപ്പം...
ആരെയും തിരിച്ചറിയാനാവാതെ.
ചിലപ്പോള്‍, മറവി സമയത്തിന്‍റെ വരമാണ്.
അവരുടെ മറവി പക്ഷെ, നമ്മുടെ വേദനയാണ്.
മൂന്നാമത്തെ പ്രാവശ്യവും എന്നോട് പേര്
ചോദിച്ചപ്പോള്‍
ആ വേദന ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു.
