കടം ചോദിക്കരുത്!

കടം ചോദിക്കരുത്.

ആ ബോര്‍ഡില്‍ തുറിച്ചു നോക്കി ഞാന്‍ നിന്നു.

നേരിയ തണുപ്പുള്ള പ്രഭാതം.

നാലു ചക്രങ്ങളുള്ള കട.

കറപുരണ്ട പല്ലുകളിലെ പതിവു ചിരി.

കടുപ്പം കൂട്ടി മധുരം കുറച്ച്, അല്ലെ?

പതിവുകാരനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞയ്യാള്‍ ചോദിച്ചു.

മറുപടി ഒരു ചിരിയിലൊതുക്കി,

വീണ്ടുമാ ബോര്‍ഡു നോക്കി ഞാന്‍ നിന്നു.

ചൂടു പതയുള്ള ചായ കയ്യില്‍ തരുമ്പോള്‍

അയ്യാള്‍ പറഞ്ഞു,

അത് വെച്ചതില്‍ പിന്നെ കടം ചോദിക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞു.

ഞാന്‍ നോക്കുന്നതയ്യാള്‍ കണ്ടിരിക്കാം.

കറപുരണ്ട ചിരിയില്‍ തെല്ലൊരാസ്വാസ്സമുണ്ടായിരുന്നു.

ആവിപറക്കുന്ന ചായ മെല്ലെയൂതി കുടിക്കവേ

ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.

ഒരു ബോര്‍ഡു പണിഞ്ഞു നെഞ്ചത്തു കുത്തണം.

കടം ചോദിക്കരുത്.

കൊടുക്കുവാന്‍ മനസ്സില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല

ഒന്നുമില്ല കയ്യില്‍.

ഒരിറ്റു സ്‌നേഹം പോലും...